Przede wszystkim trzeba zaznaczyć, iż przez pierwszą dekadę po zmianach ustrojowych w naszym kraju, umowa leasingu była umową nienazwaną. Oczywiście funkcjonowała w codziennym życiu i, co więcej, z roku na rok stawała się coraz bardziej popularnym narzędziem finansowania różnych środków trwałych. Z pewnością spory wpływ na to miało istnienie już od 1993 r. regulacji podatkowych, które uwzględniały specyficzny charakter tejże umowy.
Leasing obecnie jest już definiowany przez Kodeks Cywilny. Zgodnie z nim (art. 709(1)) przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
"Myślę, że dzisiaj mamy za sobą pierwszy etap "cywilizowania" leasingu w Polsce. Rozpoczął się on wraz z wprowadzeniem w 2000 roku definicji leasingu do kodeksu cywilnego. Dzięki tym regulacjom w sposób jednoznaczny określono prawa i obowiązki stron, gwarantując zarówno finansującemu (spłatę całości zobowiązań wynikających z umowy) jak i korzystającemu (nabycie lub opcję nabycia przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy) dużo większe niż dotychczas (przed grudniem 2000 r. leasing funkcjonował w obrocie jako umowa nienazwana) bezpieczeństwo w obrocie gospodarczym." - mówi Andrzej Sugajski, Dyrektor Związku Przedsiębiorstw Leasingowych.
Umowa leasingu jest więc umową dość specyficzną, która łączy w sobie elementy umowy najmu (dzierżawy) z umową kredytu. Głównym jej celem jest finansowanie inwestycji, jeszcze do niedawna głównie nabycie środków transportu, ale ostatnio także i wszelkiego rodzaju maszyn i urządzeń, a także nieruchomości, bez nabywania jednak prawa własności przedmiotu umowy w trakcie jej trwania. Jednak w przeciwieństwie do umowy najmu (dzierżawy), oprócz korzystania z danej rzeczy, leasing daje także prawo do nabycia jej po zakończeniu umowy.
Dodatkowo w przeciwieństwie do umowy najmu, w leasingu mogą występować różnej wysokości opłaty okresowe, które są uzależnione m.in. od opłaty wstępnej oraz od ceny, po jakiej korzystający może nabyć przedmiot leasingu po zakończeniu trwania umowy.
W aktualnych przepisach podatkowo-rachunkowych pojawiają się dwa rodzaje leasingu:
- leasing operacyjny
- leasing finansowy.
Podstawową różnicą pomiędzy tymi formami leasingu jest uprawnienie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Najogólniej mówiąc, w leasingu finansowym amortyzacji dokonuje korzystający, zaś w leasingu operacyjnym finansujący
Komentuj:
Brak komentarzy! Wypowiedz się, jako pierwszy!